Myth Sun Wukong Generals of heaven.
-มุ้ยเกาอ๋อง-พญาวานรโสภา(Monkey King)
ปรากฏ ไซอิ๋ว-มหากาพย์การเดินทางสู่ตะวันตก (Journey to the West)
สัญชาติ จีน(Chinees)
บิดาและมารดาหินเทวะสูงสามจ้าง-หกวา-ห้านิ้ว(Stone Supernatural)
- บ้างว่าเป็นน้ำตามหาเทพหนี่วา
อาจารย์ซิวผูถีจู่จื"สุโพธิ"( Subodhi)
กำเนิดที่เขาฮวากั่วซาน(Hua guo Shan)
- เมืองอ้าวไหลกั๋ว - ริมมหาสมุทร
ความสามารถ ยกเขาหนัก 8,100 กิโลกรัม
- ตีลังกาครั้งเดียว 54,000 กิโลเมตร
- แปลงร่าง 72 อย่าง ทั้งสัตว์และสิ่งของยกเว้นหาง
อาวุธ กระบองวิเศษ ,รองเท้าใยบัว ,เกราะทองคำ ,มงกุฏปีกหงส์ทอง
เห้งเจีย (Magic Monkey) แปลว่า นักสิทธิ์ ผู้กำเนิดจากหินเทวะนั้นตั้งอยู่กลางแจ้ง เมื่อเวลาผ่านไป หินเทวะตั้งครรภ์และให้กำเนิดฟองไข่หิน ครั้นฟองไข่โดนหินลมพัด ก็บังเกิดเป็นลิงกายสิทธิ์ จนเมื่อแขนขาทั้งสี่ครบถ้วน ลิงนั้นก็เริ่มเคลื่อนไหวและเรียนรู้การเดินการปีนป่ายด้วยตัวเอง และกระทำกิริยาคารวะทิศทั้งสี่ ส่วนนัยน์ตาทั้งสองก็ฉายแสงโชติช่วงไปยังสวรรค์ ซึ่งชื่อแรกของลิงตัวนี้คือ หงอคง ต่อมาพระโพธิสัตว์กวนอิมประทานชื่อให้ว่า เห้งเจีย เห้งเจียมีนิสัยส่วนตัว ดุเดือด มุทะลุ หยิ่งผยอง ชอบคุยโวโอ้อวด ครั้งหนึ่งได้แสดงความกล้าหาญ เสี่ยงภัย จนได้ค้นพบถ้ำสุ่ยเหลียนต้ง ซึ่งตั้งอยู่ในเขาฮวากั่วซานจึงได้รับการยกย่องจากพวกลิงว่าเป็น มุ้ยเกาอ๋อง ( เม่ยโหวหวัง) หรือ ราชาผู้ปกครองถ้ำสุ่ยเหลียนต้ง
วันหนึ่งลิงหินตัวนี้เห็นลิงในฝูงตัวหนึ่งตายลงด้วยความแก่ จึงเกิดความคิดจะออกเดินทางไปหาวิชาที่จะไม่ทำให้เจ็ ไม่ทำให้ตาย จึงออกจากฝูงเดินทางเสาะแสวงหาผู้รู้ไปเรื่อย ๆ ในที่สุดก็พบกับเซียน "โผเถโจ๊ซือ" (สุโพธิ) เมื่อเซียนรับเป็นศิษย์ ได้ฝึกวิชาต่าง ๆ เช่น การแปลงกายที่แปลงได้ 72 ร่าง, ตีลังกาได้ไกลกว่า 300 ลี้, ยืด-หดตัวได้, ถอนขนเสกเป็นของต่าง ๆ, ขี่เมฆวิเศษ เป็นต้น พร้อมกับตั้งชื่อให้ว่า ซึงหงอคง (孫悟空 - Sun Wùkong)
เมื่อฝึกวิชาสำเร็จแล้ว หงอคง เกิดลำพองใจ ไปอาละวาด อวดวิชาตามสถานที่ต่าง ๆ ไม่เว้นแม้กระทั่งสวรรค์หรือแม้แต่เมืองนรกบาดาล ก็ยังลงไปทำการดับอายุขัยของตน และทำการขีดฆ่าชื่อของวานรทุกตัวให้พ้นจากสารบวัฏสงสาร จนทำให้ฮ่ายเหล็งอ๋อง เจ้าแห่งสมุทรและเจ้าท้องพิภพยมราช ยอมไม่ได้ จึงไปกราบทูลต่อเง็กเซียนฮ่องเต้ เง็กเซียนฮ่องเต้ มีรับสั่งให้แป๊ะกิมแช หรือ ไท้ไป๋จินจง นำเห้งเจียมาตัดสินคดี แป๊ะกิมแช กราบทูลฮ่องเต้ว่าให้ใช้สันติวิธี โดยมอบตำแหน่ง เป๊กเบ๊อุน หรือ ปี้ม่าเวิน ให้เห้งเจีย คอยทำหน้าที่เลี้ยงม้าบนสวรรค์ ซึ่งเห้งเจียก็ยอมรับแต่โดยดี แต่เมื่อทราบว่าเป๊กเบ๊อุน เป็นตำแหน่งที่ด้อยที่สุดบนสวรรค์ จึงผิดหวังที่โดนเบื้องบนหลอกลวง คือหนีกลับอาณาจักรสุ้ยเหลียนต้งของตน และเล่าเรื่องราวให้พรรคพวกวานรทั้งหลายฟัง “ตู๋เจี่ยวกุ่ยหวัง” หนึ่งในปีศาจบอกแทนฝูงลิงว่า"ท่านอ๋องมีฤทธิ์สูงส่งดังนี้ จะรับตำแหน่งเป็นแค่พนักงานเลี้ยงม้าได้อย่างไร เช่นท่านอ๋องของเราแล้วไซร้ ตำแหน่งฉีเทียนเต้าสิ้ง ผู้ยิ่งใหญ่เสมอสวรรค์ ไหนเลยจะเป็นของท่านไม่ได้”
۞ชื่อและฉายาต่างๆ ตามที่ปรากฏใดังนี้۞
✪ เฉียกเกา (ลิงหิน - 石猴) เกิดจากหินที่อาบแสงอาทิตย์แสง
จันทร์มานับพันปีบนยอดเขาฮวยก๊วยซัว✪ บี้เกาอ๋อง (พญาวานรโสภา - 美猴王) หมายถึง "งดงาม, สง่างาม, น่ารัก" เน้นถึงนิสัยที่ดื้อรั้นและเจ้าเล่ห์ของหงอคงด้วยเช่นกัน
✪ ซุนงหงอคง (ซุนอู้คง - 孫悟空) เป็นชื่อที่อาจารย์คนแรกของหงอคงตั้งให้ มีความหมายว่า ตื่นรู้ในความว่าง
✪ เบี่ยวเบ้อุน (ปี้หม่าเวิน - 弼馬溫) เป็นชื่อตำแหน่งบนสรรค์คนเลี้ยงม้าสวรรค์
✪ เจเทียนไต้เส้ง (齊天大聖, ฉีเทียนต้าเซิ่ง) แปลว่า ผู้ยิ่งใหญ่เสมอฟ้าดิน
✪ เฮียงเจีย (สิงเจ่อ - 行者) แปลว่าผู้นับถือพุทธ ศิษย์แห่งพุทธองค์
✪ ต่าวเจียนเชียงฮุด (鬥戰勝佛) แปลว่า พุทธะผู้มีชัยในการยุทธ"
✪ ไต่เส้งปุดจ้อ (大聖佛祖) เป็นพระนามที่ได้รับมีบรรลุผลเป็นพระโพธิสัตว์แล้ว.
۞ ตำนานการเดินทางสู่ชมพูทวีป-ไซอิ๋ว۞
เมื่อพระถังซัมจั๋งรับหงอคงเป็นศิษย์แล้ว จึงตั้งชื่อให้ใหม่ว่า "เห้งเจีย" หรือ "ซุนเห้งเจีย" (孫行者) แต่เห้งเจียก็ยังคงติดนิสัยเดิม ๆ คือ ใจร้อน ห่าม ดื้อรั้น ไม่เชื่อฟังพระถังซัมจั๋ง พระถังซัมจั๋งมีไม้ตายที่ปราบพยศเห้งเจียคือ รัดเกล้า ที่ได้รับประทานจากพระโพธิสัตว์กวนอิม ที่รัดอยู่กับหัวของเห้งเจีย เมื่อเห้งเจียพยศเมื่อไหร่ พระถังซัมจั๋ง จะสวดมนต์ เห้งเจียจะเจ็บปวดมาก รัดเกล้าอันนี้จะหายไปเมื่อภารกิจได้เสร็จสิ้นแล้ว ไม่นานด้วยความจำนนซุนหงอคงก็ยอมรับพระถังซัมจั๋งเป็นอาจารย์และร่วมเดินทางไปด้วยกัน
หลังจากเดินทางมาได้สักพักได้รับโป๊ยก่ายเป็นศิษย์คนที่สอง ณ.หมู่บ้านสกุลเกา ต่อจากนั้นได้รับซัวเจ๋งเป็นศิษย์คนที่สาม ณ.แม่น้ำหลิวซาเหอ
ระหว่างทางพวกเค้าต้องเผชิญกับปีศาจที่ร้ายกาจมากมายทั้ง ปีศาจกระดูกขาว ผลยิ่มเซียมก้วย ถ้ำแมงมุมผานซือต้ง
ผจญภูเขาเปลวเพลิง ราชาวานรตัวจริงตัวปลอมเป็นต้น
ระหว่างต่อสู้กับปีศาจมารร้าย แสดงให้เห็นความโดดเด่นต่างๆ
ของคณะศิษย์อาจารย์ ตลอดระยะเวลาการเดินทาง ต้องผจญกับอุปสรรคนานัปการ โดยเฉพาะปีศาจ ที่มักปลอมตัวมาหลอกลวงให้เข้าใจผิด โดยเฉพาะกับพระถังซัมจั๋ง ซึ่งเห้งเจียมักจะมองปีศาจออกก่อนทุกครั้ง และลงมือทำร้ายไปก่อน จึงสร้างความขัดแย้งให้กับศิษย์ อาจารย์ คู่นี้ไปตลอด ว่ากันว่า เป็นการเจตนาสร้างความขัดแย้งของตัวละคร ซึ่งสะท้อนถึงบุคคลิกของบุคคลในลักษณะต่าง ๆ สุดท้ายคณะศิษย์อาจารย์ทั้งห้า ใช้เวลาสิบสี่ปี ผจญเภทภัยเก้าเก้าแปดสิบเอ็ดประการ ก็ไปถึงไซทีจนได้ เป็นการสิ้นสุดการเดินทางและสามารถอัญเชิญพระคัมภีร์ศักดิ์สิทธิ์กลับมาจงหยวนได้สำเร็จ
.....................
0 ความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น